مقایسه میزان رضایت از زندگی زناشویی زنان شاغل و خانه دار و عوامل موثر بر آن در شهر ایذه

هدف از این پژوهش مقایسه میزان رضایت از زندگی زناشویی زنان شاغل و خانه دار و بررسی عوامل موثر بر آن در شهر ایذه می باشد. دیدگاه های نیاز مازلو، دورکیم، پارسونز و نظریه فشار نقش به عنوان چارچوب نظری انتخاب شدند. روش تحقیق، پیمایشی، واحد تحلیل فرد پاسخگو(زنان متأهل 20 تا 50 ساله) و سطح تحلیل، خرد است. شیوه نمونه گیری، خوشه ای چندمرحله ای است و حجم نمونه طبق فرمول کوکران 295 نفر می باشد. ابزارگردآوری داده‏ها، پرسشنامه است. روش تجزیه و تحلیل داده ها،آزمون تی مستقل، ضریب همبستگی اسپیرمن، پیرسون و تحلیل رگرسیون چندمتغیره و از نرم افزار spss استفاده شده است. از اعتبار صوری و ضریب آلفای کرونباخ جهت سنجش اعتبار (روایی)و اعتماد(پایایی) استفاده شده است که برای متغیر وابسته ضریب آلفای کرونباخ برابر با 714/0 است. نتایج نشان می دهد که میانگین میزان رضایت از زندگی زناشویی برابر 26/3 بوده است که تقریباً در حد متوسط رو به بالا می باشد. نتایج آزمون مقایسه میانگین نشان می دهد که بین میزان رضایت زندگی زناشویی زنان شاغل و خانه دار تفاوت معناداری وجود دارد و میانگین رضایت از زندگی زناشویی در بین زنان شاغل بیشتر از زنان خانه دار است. بین متغیرهای میزان تعادل در ساختار قدرت در خانواده، میزان احساس فشار نقش در انجام نقش و تعداد فرزندان با میزان رضایت از زندگی زناشویی رابطه مثبت و مستقیم وجود دارد. بین میزان درآمد با میزان رضایت از زندگی زناشویی رابطه منفی و معکوس ضعیفی وجود دارد. تحلیل رگرسیونی نشان می دهد که 2/54 درصد از تغییرات میزان رضایت از زندگی زناشویی به متغیرهای مستقل مربوط می شود و متغیرهای میزان احساس فشار نقش در انجام نقش، میزان تحصیلات و میزان تعادل در ساختار قدرت در خانواده سهم بیشتری در تغییرات متغیر وابسته دارند.